زایلە - خبرگزاری الجزیره در یک موضع‌گیری آشکار علیه رژیم صهیونیستی به خاطر قتل شیرین ابوعاقله خبرنگار این خبرگزاری، نوشته که اسرائیل باید بفهمد زمان حسابرسی فرا رسیده است. اسرائیل نباید اجازه داشته باشد درباره قتل شیرین ابوعاقله خون‌شویی کرده- و این قتل را هم با یک تحقیق ساختگی دیگر سفید کند!

یادداشت الجزیره با اشاره به این پیش‌فرض مسلم آغاز می‌شود که تنها پاسخ ممکن به پیشنهاد عجولانه ییر لاپید، وزیر امور خارجه اسرائیل- مبنی بر لزوم تحقیقات مشترک گروه‌های اسرائیلی و فلسطینی درباره قتل شیرین ابوعاقله، روزنامه‌نگار مشهور الجزیره باید خشم باشد.

تحقیقاتی که اسرائیلی‌ها آشکارا می‌خواهند آن را تنها و تنها به دلیل دفن حقیقت انجام دهند، نه کشف آن؛ برای ایجاد مصونیت در بین قاتلین‌شان انجام دهند، نه پاسخگویی؛ و البته برای محافظت از عاملین این قتل انجام دهند، نه متهم کردن عاملان ترور!

در ادامه یادداشت الجزیره می‌خوانیم: طرح مستقیم پیشنهاد تحقیق مشترک در مورد قتل شیرین ابوعاقله توسط لاپید وزیر امور خارجه- که بعد نخست‌وزیر نفتالی بنت هم آن را تکرار کرد- نشان‌دهنده وسعت و گستردگی نگرانی‌های اسرائیل در مورد بحران روابط عمومی و چهره جهانی اسرائیل است- و گرنه چنین پیشنهادهایی را در زمینه لزوم تحقیق و تحلیل، معمولاً مقامات رده پایین‌تر دستگاه مطرح می‌کنند.

در واقع، اسراییل تنها در صورتی دست به چنین اقداماتی در سطح بالای مقاماتش می‌زند که حس کند کشتن این ژورنالیست فلسطینی می‌تواند به وجهه عمومی‌اش آسیب بزند. و گرنه در موارد مشابه اسرائیلی‌ها نشان داده‌اند که خودشان را در چنین مواقعی زیاد به زحمت و دردسر نمی‌اندازند.

الجزیره در ادامه با ذکر مواردی از تلاش‌های مجامع بین‌المللی برای انجام تحقیقات و بررسی پرونده فلسطینی‌هایی که توسط نیروهای امنیتی اسرائیل کشته شده‌اند، مدعی می‌شود که تاکنون در چنین تلاش‌هایی هیچ‌گاه یک پاسخ‌گویی معنادار محقق نشده است. یک واقعیت ناامید کننده که در نهایت وکلای پیگیر چنین پرونده‌هایی را به این نتیجه رسانده که نه فقط با یک مکانیسم ناکارآمد، بلکه یک عملیات سازمان‌یافته و سیستماتیک در جهت سفید کردن موارد مشکوک قتل و ترور مواجه‌اند- و پس از این باید بدون این‌که در این به‌اصطلاح تحقیقات شرکت داشت، دنیا را از اتفاقاتی که برای فلسطینی‌ها می‌افتد، آگاه کرد.

الجزیره روند حاکم بر این تحقیقات را در ادامه به ارزیابی می‌نشیند: مکانیسم تحقیقات اسرائیلی‌ها به وضوح خودش نوعی جنایت مضاعف است. به عبارت بهتر حتی اگر تحقیقاتی درباره قتل یک فلسطینی به دست نیروهای اسرائیلی آغاز شود، به قطع و یقین می‌توان گفت که در پایان چنین پرونده‌ای، هرگز کسی متهم نخواهد شد. در واقع کل این مکانیسم نوعی حربه برای ظاهرسازی است. مکانیسمی که- می‌‌توان گفت که- معایبش مهم‌ترین ویژگی‌های اساسیش هستند و در نهایت هم هدف اصلی تحقیقات، یعنی مصونیت از مجازات را برای طرف اسرائیلی به ارمغان می‌آورند. طبق این مکانیسم، آغاز تحقیقات با ارتش است- که وظیفه دارد موارد مربوط به خودش را بررسی کند، بدون این که سربازان مقصر در پرونده‌های قتل را به‌طور جدی به چالش بکشد. بگذریم از این که در زمینه جمع‌آوری شواهد خارجی نیز تقریبا هیچ تلاش جدی انجام نمی‌گیرد. برای همین هم اغلب این تحقیقات سال‌ها طول می‌کشند. آن‌هم با این بی‌عدالتی آشکار- که تنها در نهایت سربازان رده پایین مورد سوال قرار می‌گیرند و افسران یا دیگر کسانی که سیاست‌ها را تعیین می‌کنند، یا دستور چکاندن ماشه را به سربازان می‌دهند، هرگز با هیچ نظارتی و تحقیقاتی مواجه نمی‌شوند.

برای توضیح بیشتر و بهتر این روند می‌توان موارد تیراندازی تک‌تیراندازهای اسرائیلی به غیرنظامیان فلسطینی در تظاهرات راهپیمایی بزرگ بازگشت در غزه را مثال زد- که باعث آغاز تحقیقاتی در این زمینه شد. اما هیچ‌کس- و دقیقاً هیچ‌کس- تمایلی به بررسی دقیق و عادلانه ماجرا نداشت. شاید به این دلیل که وکیل نیروهای نظامی اسرائیل به عنوان مسئول تحقیقات در این زمینه وظیفه دارد برای چنین سیاست‌هایی چراغ سبز نشان دهد- و طبیعی است که این مقام نظامی هیچ‌کس را به خاطر صدور دستور آشکارا غیرقانونی شلیک به تک‌تیراندازها بازخواست نکرده باشد.

اسرائیل مانند هر رژیم آپارتاید دیگری برای حفظ رژیم به مصونیت و معافیت مامورانش از مجازات نیاز دارد. بدون خشونت دولتی نمی‌توان یک جمعیت عظیم را تحت کنترل و سلطه قرار داد. پس برای این رژیم ضروری است که بتواند مامورانش را در تحقیقاتی که به‌نظر برای خنثی کردن تبلیغات و برآوردن توقعات بین‌المللی انجام می‌گیرند، از مجازات معاف کند.

مصونیت از مجازات اما راه را برای کشتارهای بیشتر هموار می‌کند. گول تبلیغات اسرائیل و وعده‌هایش در زمینه تحقیق را نباید خورد. اسرائیل در چنین تحقیقاتی قرار نیست تقصیرهای خودش، رژیم آپارتایدش و مامورانش را فریاد بزند. گروه‌ها و رسانه‌های ذی‌نفع بین‌المللی که این موضوع را مطرح نمی‌کنند، عملاَ به عنوان یکی از مهره‌های ماشین سفیدکاری اسرائیل عمل می‌کنند. فشار گروتسک آمریکا بر فلسطینی‌ها در زمینه لزوم پذیرش تحقیقات مشترک تنها و تنها نشان‌دهنده این واقعیت است که دولت بایدن تا چه حد به عنوان یکی از چرخ‌دنده‌های این ماشین عمل می‌کند.

زمانی شیرین ابوعاقله می‌گفت که اگرچه نمی‌تواند به این سادگی واقعیت را تغییر دهد، ولی دست‌کم می‌تواند صدای مردم فلسطین را به بقیه دنیا برساند. بنابراین حالا که شیرین ابوعاقله دیگر زنده نیست، به احترام میراثش، زنده نگه‌داشتن صدایش و مطالبه عدالت، باید به هر قیمت به تبلیغات اسرائیل نه گفت، واقعیت را با وضوح دید و به اسرائیل نشان داد که بالاخره زمان پاسخگویی- اگر چه با تأخیر- فرا رسیده است!