زایلە - مسعود بارزانی در بخشی از کتاب خود ضمن اشاره به ارتباط و همکاری حزب دمکرات کردستان عراق با اسرائیل عنوان نمود: اسرائیل در روابط خود با کردها حسن نیت نداشته و در مواقع ضروری، حمایت لازم را از کردها به عمل نیاورده است.
مسعود بارزانی رهبر حزب دمکرات کردستان در جلد سوم کتاب خود «بارزانی و جنبش آزادی خواه کُرد» به بررسی ارتباطات اسرائیل و قیام ایلول پرداخته و مینویسد: در فروپاشی قیام ایلول مسئولیت اسرائیل از سایر کسانی که باعث فروپاشی این قیام شدند کمتر نیست.
مسعود بارزانی درصفحه ۲۱۳ و چهار صفحه بعدی این کتاب آورده است: در ۱۱ ایلول ۱۹۶۱ که قیام ایلول در کردستان، اسرائیل با ابتکاری عملی با سران این قیام ارتباط برقرار و به آنها کمکهای محدودی کرد، منافع اسرائیل در این بود که بخشی از ارتش عراق درگیر جنگ باکردها شود و نتواند در جنگ احتمالی اسرائیل و کشورهای عربی کنار آنها قرار گیرند. او در اینکتاب به اولین ارتباط دفتر سیاسی حزب دمکرات کردستان و اسرائیل پرداخته و در این باره مینویسد: اولین ارتباط اسرائیل با حزب دمکرات کردستان در ژوئن ۱۹۶۳ صورت گرفت که طی آن ملاقات مخفیانهای بین جلال طالبانی و شیمون پرز در پاریس با هماهنگی میر کامران بدرخان انجام شد. پس از این دیدار هیئتی به ریاست ابراهیم با حضور عمر دبابه و سید عزیز شمزینی از طریق ایران به اسرائیل رفتند، پس از آن ایران اجازه عبور کمکهای محدود اسرائیل به قیام ایلول از طریق خاک خود را داد.
مسعود بارزانی درباره مراحل بعدی همکاری اسرائیل با قیام ایلول میگوید: در ماه می۱۹۶۵، دیوید کمحی به نمایندگی از دولت اسرائیل وارد کردستان شد و به سازماندهی قیام اقدام نمود، پس از آن کمکهای نظامی و فنی اسرائیل به میزان محدودی آغازشد.
رهبر حزب دمکرات در ادامه اشاره میکند که اسرائیل میتوانست همکاری خیلی بیشتری با حزب دمکرات کردستان و قیام ایلول داشته باشد اما بطور عمدی این کار را نکرد، آنها میتوانستند خیلی بیشتر کمک ارسال کنند اما ارسال نکردند، آنها بطور عمد میخواستند جنگ در کردستان ادامه یابد تا ارتش عراق در کوههای کردستان میخکوب شده و از میدان جنگ در فلسطین دور باشد، هدف آنها همین بود همانطور که ایران هم همین قصد و برنامه را داشت.
مسعود بارزانی درباره دیدگاه پدرش، ملا مصطفی بارزانی پیرامون روابط حزب دمکرات کردستان و قیام ایلول با اسرائیل مینویسد: بعد از اینکه بارزانی از کمک شوروی به قیام مایوس شد، بر این باور بود مواضع و سخنان اسرائیل در امریکا میتواند تضمین کند که امریکا در کنار انقلاب کردستان قرار گیرد اما در حقیقت، اسرائیل و شاه ایران هر دو توافق کردند که باید درباره قیام ایلول یک سیاست را داشته باشند یعنی ادامه جنگ و نرسیدن به نتیجه تعیین کننده برای هیچ یک از طرفین، چه پیروزی و چه شکست.
مسعود بارزانی در جلد سوم کتاب بارزانی و جنبش آزادی بخش کُرد، اسرائیل را متهم کرده که از نقشه توافق الجزایر از قبل مطلع بوده است و مسئولیت اسرائیل در فروپاشی قیام ایلول کمتر از ایران، عراق و امریکا نیست.
مسعود بارزانی درباره نقش اسرائیل در فروپاشی قیام ایلول میگوید: معتقدم اسرائیل از قبل از توطئه الجزایر آگاه بود و اگر نیت خیری داشت، میتوانست با لفاظیهای نامحدود خود با سیاستمداران آمریکایی، شاه ایران را مجبور به توقف این خیانت کند اما به راستی هیچ کاری انجام نداد و تغییرات حاصل شده در سیاست امریکا را تماشا نمود در حالی که حداقل میتوانست مدتها قبل از اجرای توطئه به ما هشدار دهد.
دبیر کل حزب دمکرات کردستان اعلام کرد: فکر نمیکنم مسئولیت اسرائیل در قبال آنچه در سال ۱۹۷۵ برای مردم ما رخ داد به هیچ وجه کمتر از مسئولیت سایرین باشد، حقیقت این است که اسرائیل هرگز حاضر به قربانی کردن سادهترین منافع خود برای دراز کردن دست یاری واقعی به سوی مردم کُرد زمانی که به آن نیاز داشتند، نبوده است.
جنگ نخست کردها و عراق یا قیام ایلول، جنگی بود که در ۱۱ سپتامبر ۱۹۶۱ در میان کردهای عراق به رهبری مصطفی بارزانی با حکومت وقت عراق به رهبری عبدالکریم قاسم بود که تا سال ۱۹۷۰ و توافق صدام و مصطفی بارزانی بر سر دادن خودمختاری به کردها و ثبت آن در قانون اساسی عراق، به طول انجامید.