زایلە ـــ دکتر نیهاد خالد، کارشناس مسائل اقتصادی و امور بانکی در عراق، گفت؛ ممنوعیت واردات گاز و برق از ایران، بحران انرژی عراق را تشدید می‌کند و قطعی برق را به ویژه در تابستان افزایش می‌دهد.
دکتر نیهاد خالد در گفتگو با زایلە، گفت: اعمال فشار از سوی آمریکا و عدم تمدید معافیت عراق از واردات گاز و برق از ایران، تاثیر منفی بر خدمات عمومی مانند، خدمات پزشکی و مدارس و اختلال در فعالیت‌های اقتصادی و افزایش بیکاری خواهد داشت. همچنین می‌تواند منجر به افزایش قیمت انرژی در بازار داخلی شود و این فشار مضاعفی بر مصرف کنندگان به ویژه آنهایی که درآمد محدودی دارند، وارد می‌کند.
این کارشناس مسائل اقتصادی افزود: می‌توان این گونه بررسی کرد که این تصمیم در درجه اول متوجه ایران است، اما تاثیر غیر مستقیمی بر عراق دارد. دولت ترامپ قصد داشت با کاهش صادرات ایران منابع مالی تهران را قطع کند، اما عراق به دلیل وابستگی شدید به انرژی ایران، خود را در موقعیت دشواری یافت. احتمالا این تصمیم به عنوان "تحریم" تلقی شود، ولی اگر به عنوان فشار آمریکا بر عراق تلقی شود، به منظور کنار گذاشتن ائتلاف‌های منطقەای بوده است و برای این نبودە که مستقیماً مردم عراق را مورد هدف قرار دهد.
وی تصریح کرد: دولت عراق از فساد مالی و بی‌ثباتی داخلی و دخالت خارجی و وابستگی مالی و سیاسی رنج می‌برد. این کشور به حمایت ایالات متحده آمریکا برای کمک‌های امنیتی و اقتصادی متکی است که این امر توانایی آن را برای مخالفت با تصمیمات ایالات متحده محدود می‌کند، علاوه بر این انشقاقات سیاسی داخلی بین احزاب طرفدار ایران و نزدیکان به غرب، قدرت تصمیم گیری ملی حاکمیت را تضعیف می‌کند.
دکتر نیهاد خالد اظهار داشت: ایالات متحده آمریکا متعهد نشده است که گاز یا برق عراق را مستقیماً تامین کند، اما عراق را تشویق کرده است تا منابع خود را با واردات از کشورهای دیگر مانند، اردن یا کشورهای خلیج فارس و یا با افزایش تولید داخلی متنوع کند. و این امر به تولید انبوە و زمان زیادی نیاز دارد و این بە آن معناست که عراق ممکن است در آینده نزدیک با کمبود انرژی مواجه شود.
این کارشناس مسائل اقتصادی تصریح کرد: این سیاست بازتاب الگوی تکراری در تعاملات ایالات متحده با کشورهای جنوبی است که در آن منافع استراتژیک و اقتصادی خود را در اولویت قرار می‌دهد به عنوان مثال تحریم‌های ایران به اقتصاد عراق آسیب رسانده است، در حالی که شرکت‌های آمریکایی از سال ۲۰۰۳ به رغم حمایت ایالات متحده از قراردادهای ساخت و ساز در عراق سود برده‌اند، اما اغلب به اهداف ژئوپلیتیکی گره خورده است و این انتقادها را علیە ایالات متحدە افزایش می دهد که تنها زمانی با کشوری همکاری می کند، کە منافع خود را تضمین شدە بداند.