در گفت‌وگو با صابر محمودی شاعر دیوان «ئاواته‌کانم بانگم ده‌که‌ن»؛ دنیای شعر را عاشقانه دوست دارم

زایلە، فردین کمانگر- «صابر محمودی» یکی از هنرمندان و نازک خیالان سنندجی است که دیوان شعر کُردی «ئاواته‌کانم بانگم ده‌که‌ن» اثر این هنرمند به تازه‌گی چاپ و روانه بازار شده است و در این اثر عنوان می‌کند که در تلاش هستم تا با خلق آثاری ماندگار به جامعه و مردمم در حوزه فرهنگ و هنر خدمت کنم و امیدوارم که این اثر که حاصل تلاش بیش از چهار دهه است مورد پسند مخاطبان ارجمند قرار گیرد.

 هر انسانی با آرمان‌ها و آرزوهایش زندگی می‌کند و در واقع همین نکته است که امید را زنده نگه می‌دارد و زندگی را تداوم می‌بخشد. از آنجا که دنیای معاصر پر است از دغدغه‌هایی که روح انسان را به پوچی و افسردگی سوق می‌دهد؛ لذا تفکر درباره آرمان شهر، می‌تواند التیامی بر دردها و نومیدی‌ها باشد. شاعران همواره جزء کسانی بوده‌اند که این تفکر را در شعرشان به خوبی ارائه کرده‌اند. با این مقدمه به سراغ صابر محمودی شاعر دیوان «ئاواته‌کانم بانگم ده‌که‌ن» رفتیم تا با دغدغه‌ها و آثارش بیشتر آشنا شویم و دیوان شعر کُردی «ئاواته‌کانم بانگم ده‌که‌ن» ارا بیشتر به مخاطبان معرفی کنیم که در ادامه گفت‌وگو با صابر محمودی شاعر دیوان «ئاواته‌کانم بانگم ده‌که‌ن» متخلص به ئاریز ئوستا، را می‌خوانید.
هویت شاعر
«صابر محمودی»از دنیای شاعری به عنوان یک دنیای آرمانی برای رسیدن به آرامش و امنیت جامعه یاد می‌کند و می گوید: زندگی در دنیای شعر و ادبیات را عاشقانه دوست دارم دنیای نازک خیالان با سایر افراد جامعه متفاوت است و من سعی کردم با این دنیا ارتباط بگیرم.
وی در ادامه در تشریح بیوگرافی خود عنوان می کند: پدرم زنده یاد «توفیق محمودی» ملقب به استاد «ئوستا» از شاعران و هنرمندان رشته نازککاری در شهر سنندج بودند که اصالتا از اهالی منطقه « قه‌لای جوانرود» و روانسر بودند و از ایشان آثار متعددی در حوزه نازک کاری و معرق و یک دیوان شعری به یادگار مانده است.
این شاعر سنندجی می گوید: با توجه به اینکه بنده در یک خانواده فرهنگ دوست و هنرمند، پرورش یافته‌ام. دارای طبع شعری و توانمندی‌های خاص در رشته نازک کاری، معرق کاری، خوشنویسی، طراحی تذهیب و نویسندگی هستم و اولین کارگاه نقشه فرش کاغذی را در سنندج راه اندازی کردم.
محمودی در ادامه به اثر جدید خود در حوزه شعر و ادبیات اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: دیوان شعر کردی « ئاواته‌کانم بانگم ده‌که‌ن» مجموعه‌ای از گزیده اشعار بنده است که در چهار دهه گذشته سروده‌ام و امروز سعادت آن را داشتم که این اثر را چاپ و منتشر کنم که امیدوارم مورد توجه مخاطبان ارجمند قرار گیرد.
مردم؛ بزرگترین حامی هنرمندان
وی می‌گوید: بزرگترین حامی هنرمندان و نویسندگان و شاعران مردم هستند که با حمایت های خود این قشر از جامعه را یاری می‌دهند.
این نویسنده سنندجی به نقش شاعران در توسعه فرهنگی جامعه اشاره می کند و عنوان می کند: شاعران و نویسندگان آئینه‌ی تمام نمای مشکلات مردم هستند و شاعران با عمق بیشتر و توجه به مسائل مختلف جامعه، می توانند با خلق آثار فاخر به سرزمین‌شان خدمت کنند.
«صابر محمودی» تصریح می‌کند: شاعرانی که عاشقانه به سرزمینشان عشق می ورزند در هیچ شرایطی، قصد ترک وطن نمی‌کنند و در تلاش برای خدمت و رفع موانع  پیش روی هستند و هنرمندانی که صدای مردم را در آثارشان انعکاس دادند در دل مردم جای گرفته‌اند.
پاسداشت زبان مادری
وی تصریح می‌کند: بنده نیز سعی کردم که بیشتر از هزار واژه که در لهجه‌های زبان کردی در حال فراموش شدن بودند را جمع آوری و در اشعارم به کار  بگیرم تا با این اقدام خدمتی به فرهنگ انجام دهم.
این نویسنده سنندجی می افزاید: اشعار دیوان «ئاواته کانم بانگم ده‌که‌ن» در قالب شعر نو و کلاسیک، با مضامین مسائل اجتماعی، فرهنگی، عاشقانه، حماسی، پند و اندرز، نقد سروده شده است و تمام توان هنری خود را به کار گرفته‌ام، تا با خلق اثری ماندگار به جامعه و مردم خدمت کنم.
صابر محمودی به مشکلات و موانع پیشروی نویسندگان و هنرمندان اشاره می کند و ادامه می دهد: برخی در حق ما نویسندگان و هنرمندان کم لطفی‌هایی را روا می‌دارند و انتظار داشتیم دستگاه‌هایی متولی و انجمن‌های ادبی و هنری از اثر ما حمایت کنند اما چنین نشد، هر چند که از سوی مردم و هنر دوستان استقبال خوبی شد.
وی تصریح می کند: کلیه هزینه‌های چاپ و نشر این اثر شخصا هزینه کردم و امیدوارم که مورد توجه بیشتر مخاطبان قرار گیرد زیرا با عشق به مردمان سرزمینم سروده ام و زبان آنها باشم
محمودی همچنین می‌افزاید: در این کتاب سعی کردم که فرهنگ لغات را نیز در نظر بگیریم و معانی برخی کلمات کُردی که در لهجه‌های زبان کوردی وجود دارد و برای مخاطبان تازگی دارد به زبان نثر روان نوشته شود.